سلام به همه بازديدكنندگان وبلاگ.راستش امروز ياد گذشته مي كردم.روزهايي كه نزديك سال نو بود وخريد لباس نو.ولي چيزي كه برام جالب بود روز چهارشنبه سوري بود.

يادم مياد نزديك چهارشنبه سوري بچه هاي محله يا همكلاسيها براي جمع كردن بوته هاي گون(به فتح بخوانيد) گروه تشكيل مي دادند.در روز قبل يا بعد از ظهر چهارشنبه سوري يك عدد ني بزرگ(قميش) را برمي داشتيم وبه طرف كوههاي قسمت شمال جيرنده مي رفتيم.تا جايي كه مي تونستيم بوته گون مي كنديم وبه همان ني بزرگ آويزان مي كرديم وبا مشاركت گروهي به خانه مي آورديم.

غروب چهارشنبه سوري گونها را بصورت رديف در كوچه يا حياط گذاشته وآتش مي زديم وهمه به نوبت از روي آن مي پريديم.مادران ومادر بزرگان مشعلهاي كوچكي درست مي كردند وآن را در سوراخ ديوارها ودر كنار درها قرار مي دادن.بچه هاي بزرگتر با پارچه مشعل درست كردن وبا بستن مفتول يا طناب(ترنه) ،آن را مي چرخاندن وبا ريختن گوگرد كبريت در پيچ چراغ خوراك پزي ودسته ريش تراش ترقه بازي ميكردن.اين مراسم با همه شيريني كه داشت بدون هيچ خطري تمام مي شد وما در انتظار چهارشنبه آخر سال ديگر مي مانديم.شام چهارشنبه سوري معمولا ماهي بود.وبا خوردن شام وميوه هاي فصل همه به اميد آغاز سال نو براي خانه تكاني -تحويل سال-گرفتن عيدي-تخم مرغ بازي-بردن بره به خا نه اقوام براي گرفتن عيدي و...به خواب مي رفتيم.ياد آن روزها وياد همه آناني كه روزي در كنار ما بودند وامروز فقط  ياد وخاطرشان زينت بخش محافلمان است به خير ونيكي .......